اراده های پولادین-3

سالها بعد که فرزاد طیباتی در بین سیصد دانشجوی پزشکی یک دانشگاه معتبر آمریکا با رتبه اول، مدرک تخصصی خود را

 در رشته کاریو پراکتیک دریافت کرد و نامش در کتاب طلایی آمریکا به عنوان سمبل اراده به ثبت رسید، به افرادی که او را

 می شناختند درس بزرگی داد: خواستن، توانستن است.

-        تولد: 1341

-        از دست دادن بینایی در 12 سالگی

-        کوشش وصف ناپذیر در تحصیل و کسب دیپلم در رشته اقتصاد

-        سفر به آمریکا، سال 63 جهت معالجه چشم

او می گوید: من از کودکی آرزوی پزشک شدن داشتم، اما به ظاهر نابینایی من امکان وصال به این آرزو را از من گرفته بود،

 سرانجام تصمیمم را گرفتم، من می بایست پزشک می شدم.

ادامه نوشته

شوق

سلام دوستانم:

مدتیه از هیچکدمتون خبری نیست، نیستین، نمی نویسین، از هم بی خبریم. می دونم سر همه شلوغه. امیدوارم هر کجا

 هستین شادکام باشین.دیشب داشتم به دوران خوبی که با هم داشتیم فکر م کردم، گفتم چقدر خوب میشد اگه بچه ها

 میومدن و هر  کدوم تو یه پست جدا  از خودشون،  اوضاع و احوالشون  و اینکه  الان به چی مشغولن مینوشتن تا همه یه

 جورایی از هم بی خبر نمونیم. اولم از خودم شروع میکنم:

شیراز هستم، ترم ۵ ، گرایشم : مهندسی گاز، پروژم بررسی رسوب آسفالتین در مخازن نفتیه.این روزا تقریبا کل وقتمو تو

 آزمایشگاه می گذرونم، مقداری از وقتمم صرف امور کشاورزی میشه، و چند تا هم کلاس متفرقه.

حتما بیاین و بنویسین.                                                           دوستدار شما پیمان

 

آه باران

ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید

این گیسو پریشان کرده بید وحشی باران

یا نه دریاییست گویی واژگونه بر فراز شهر ،شهر سوگواران

هر زمانی که فرو میبارد از حد بیش

ریشه در من می دواند پرسشی پیگیر با تشویش

رنگ این شبهای وحشت را، تواند شست آیا از دل یاران

چشم ها و چشمه ها خشکند، روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ

همچنانکه نامها در ننگ

هر چه پیرامون ما غرق تباهی شد

آه باران، ای امید جان بیداران

بر پلیدیها که ما عمریست بر گرداب آن غرقیم

آیا چیره خواهی شد؟؟                                                                  فریدون مشیری

ما از برون پرده دچار صد فریب ×××× تا خود درون پرده چه تدبیر می کنند

سلام دوستانم

باز هم دوباره ایام انتخابات فرا رسیده است باز هم دوباره و مثل همیشه شعارهای قشنگ.

 باز هم برانگیختن احساسات مردم فقیر ایران زمین . منظورم فقط فقر اقتصادی نیست که

فقر اندیشه و فرهنگ را هم شامل می شود. باز هم فکر می کنیم با آمدن شخصی دیگر تمام

 مشکلاتمان حل خواهد شد و  از وی در ذهن خود انسانی با توانایی  ما ورا طبیعی می

سازیم که همه چیز را درست خواهد کرد .

آیا همه کاستی های جامعه ما اینگونه حل خواهد شد؟؟ (تازه اگر شعارهاعملی شوند). به

امید روزی که مردم ما اندیشیدن را بیاموزندودیگر بازیچه ای نباشیم  که با احساساتمان بازی

 کنند.  

اراده های پولادین 2

آن روز که پسری لاغر اندام با چهره ای رنج کشیده ، مدال نخستین نفر المپیاد جهانی ریاضی را در استکهلم سوئد به گردن آویخت، هیچ یک از رقبایش حتی به ذهنش هم خطور نمی کرد که وی روزی رفتگر یک دانشگاه بوده، وحتی 1 ساعت هم سر کلاس دروس دوران دبیرستان حاضر نشده است . روستا زادهای یتیم که خانواده خود را با امید لقمه نانی ترک کرد و به تهران آ مد تا سرنشت خود را با اراده ای چون کوه به گونه ای دیگر رقم زند . داستان زندگی او حکایت یک جنگ واقعی با ناملایمات و پیروزی اراده بر سختیهاست.حجت اله سلیمی زاده در سال 1349 در روستای خمس خلخال در خانواده ای فقیر چشم خود را بر این دنیای پر رمز و راز گشود. زمانی پدر را از دست داد که هنوز حس و حال دوران کودکی اجازه نداده بود وجود پدر را درک نماید . در دامن مادر و تحت حمایت او دوران پیش از مدرسه را سپری کرد و در سن هفت سالگی روانه مدرسه شد . پاییز سال تحصیلی که گذشت در یک روز زمستانی در راه مدرسه 3 بار به زمین خورد و از ناحیه کمر صدمه دید و روانه بیمارستان شد. از زمان حادثه تا بهبودی کامل سه سال طول کشید ، پس از بهبودی در سن ده سالگی بار دیگر به مدرسه ابتدایی زادگاهش مراجعه کرد . اما مدیر مدرسه به دلیل بزرگی سن از ثنت نام وی خود داری کرد. با وساطت یکی از آموزگاران مدرسه دوباره تحصیل خود را آغازکرد 

ادامه نوشته

اراده های پولادین-1

تصمیم گرفتم از این به بعد زندگی نامه بزرگان معاصر کشورمان رابه طور خلاصه در وبلاگ قرار دهم.مطالبی که می نویسم از کتاب اراده های پولادین انتخاب شده اند، شروع نوشته هایم از کسی ست که همیشه برایم یک الگو بوده است.با این امید که از اینان بیاموزیم و بکار گیریم.

         - او پوریای ولی نبود، او هیچ کس نبود،او خودش بود،بگذار دیگران را با نام و حضور او بسنجیم،او معنی آزادگی ست، او هرگز به طبقه خود پشت نکرد.

آدم وقتی از کوچه های خانی آباد می گذردوبه در و دیوارها دقیق می شودو ذهن کوچه ها را می کاود،کودکی را می بیند با چشمانی نگران که دو شبانه روز اسباب و اثاثیه خانه اشان را در کوچه و خیابان نظاره می کند، کودکی که دستهای کوچکش را زیر چانه اش زده و با حالتی گرفته به آینده می اندیشد، و این گونه خود را مهیا می کند، تا با سلاح شرافت و رادمردی،سد فقر را بشکندو قله های رفیع توانگری و انسانیت را فتح نماید.

جهان پهلوان تختی سال 1309 در محله خانی آباد تهران به دنیا آمد،فقر خانواده سبب شد تا تختی فقط 9 سال تحصیل نماید، آغاز وتداوم دوران نوجوانی تختی چنان بود که ورود مستقیم او را به سالن ورزش به تاخیر انداخت،خودش می گوید: " با آنکه علاقه فراوانی به ورزش داشتم ،مجبور بودم در جستجوی کاری بر آیم، زندگی آب و نان لازم داشت."

شیفتگی به کشتی و ورزش باستانی تختی 20 ساله را روانه باشگاه پولاد کرد،اعتقاد محکم، و تلاش پیروزمندانه او در نبرد با فقر از او جوانی ساخته بودکه به محض گام نهادن در آن باشگاه مورد توجه مربی قرار گرفت.جهان پهلوان بارها بر روی تشک رفت و مدال گرفت، اما جاودانگی او تنها به خاطر مدال هایش نیست،بلکه این انسانیت او بود که او را اینچنین به حافظه تاریخی مردم سپرد.

بعد از زلزله بویئن زهرا،به همراه چند تن از دوستانش به خیابان ها رفت و توانست کمک های زیادی را جمع آوری نماید. تختی می گوید: زندگی در میان مردم و برای مردم  درس هایی به من آموخت که فکر می کنم هرگز نمی توانستم در معتبر ترین دانشگاه های جهان کسب نمایم. او نه برای مدال بلکه برای مردم کشتی می گرفت، جهان پهلوان در سال 1346 به طرز مشکوکی درگذشت.     روحش شاد.                                                    

چقدر ما قانعیم

سلام دوستان

داشتم کتاب پر مفهوم "پدر، مادر، ما متهميم" از دکتر علي شريعتي را مطالعه مي کردم که به اين مطلب رسيدم و حيف ديدم اگر آنرا ننويسم:             

   "اينگونه قناعت و صبر را ما از زندگي سگان آموخته ايم، يک شاعر خارجي آنرا سروده و شاعر ما م.اميد آنرا به شعر فارسي آورده است.گفتگوي چند سگ خانگي ست که در شب طولاني و سرد زمستان، فارغ ازدنيا و هرچه بيرون ازاين چهار ديواري خانه مي گذرد، با هم    راز و نياز  مي کنند و سخن مي گويند و  هر کدام نظر  هم را تاييد مي کنند و يا به  پرسش ديگري پاسخي گرم و اميد وار کننده مي دهند:

سگي مي گويد:                                                                                                              کنار مطبخ ارباب ، آنجا      بر آن خاک اره هاي نرم خفتن                                             

             چه لذت بخش و مطبوع است و آنگاه          عزيزم گفتن و جانم شنفتن

 ديگري ادامه مي دهد:

از آن ته مانده هاي سفره خوردن

و ديگري:

وگر آنهم نباشد استخواني

اولي باز:

           چه عمر راحتي ، دنياي خوبي        چه ارباب عزيزو مهرباني

و سگي ديگر بياد مي آورد که:

                                             ولي شلاق.... اين ديگر بلايي ست

و ديگري دلداري مي دهد:  بلي اما تحمل کرد بايد

                                                       درست است اينکه قدري دردناک است

ولي ارباب آخررحمش آيد     گذارد چون فرو کش کرد خشمش

                                                                      که سربر کفش و بر پايش گذاريم

شمارد زخمهامان را وما، اين

                                               محبت را غنيمت مي شماريم ..........."

                                        

فریاد

 

خانه ام آتش گرفته ست آتشی جانسوز

                   هر طرف می سوزد این آتش

                                                        پرده ها و فرش ها را تارشان با پود

                                                     من به هر سو می دوم گریان

                                                                            در لهیب آتش پر دود

                                وز میان خنده هایم تلخ

                                                             و خروش گریه ام نا شاد

                        از درون خسته سوزان

                                                                می کنم فریاد . ای فریاد . ای فریاد . .  .

                                                                                                    م . امید

زمستان است

 

 

سلام دوستان

امید وارم هر جا که هستین سلامت و موفق و شاد کام باشین

نیستین؟؟  یعنی اینقدر سرتون شلوغه که یه سر به   web log  نمیزنین؟؟

با شایدم دیگه دوستاتو نو فراموش کردین؟؟؟

بیاین و بنویسین . حیفه web log  خاک بخوره.

.

 

 

زندگی قصه جنگ است به امید صلح

زندگی قصه عاشق شدن است با وجود غم ودرد

        لمس شیرینی در شوری اشک

کشف هستی در مرگ

         خواه بالای دو چرخ در اتاقی سه در سه

                                                             خواه بالای فلک

زندگی خوردن با کله به دیوار بلند باز برخاستن است

دیدن ویرانه و نقشه ساختن است

    طرح نو در قلم کهنگی انداختن است

        زندگی شادی نیست

 هنر شاد نمودن

                  بودن

زندگی قهقه نیست

                               زندگی لبخند است .

                                                                                   حبیب ترابی

همانا یاد خدا ارام بخش دل هاست

• سلام ای سال نو
• ای وامدار لحظه های روشن فردا
• خداحافظ تو را ای کهنه سال ای خاطرات شاد و نازیبا
• سلام ای سبزی و اب زلال و سایه های بید
• خدا حافظ تو را یلدا و شب های زمستانی
• سلامم بر تو ای سالی که میایی
• چه سرمستم که می ایی
• درودم بر تو ای فصل شکفتن
• اشنای با طراوت مهربان میلاد باریدن
• خداوندا بگردان چون بهاران
• حال من را سوی ان حالی که میدانی
• به جان سرو زیبا سبز خواهم شد
• بسان قاصدک ها من رها از غصه خواهم شد
• سلام ای کوچه های شسته از باران
• . . .....

         همکلاسی سال نو را با امید اینکه گونه ای دگر ببینیم وبیندیشیم به تو تبریک میگویم.

 

امید ما به ان بی انتهاست.

سلام دوستانم.

یه سوال تو ذهنم هست که خیلی وقته بهش فکر میکنم . خوشحال می شم نظر شما رو هم بدونم.

به نظر شما دلایل اصلی اینکه کشو ر ما جز کشورهای جهان سوم هست یا ساده تر بگم دلیل اصلی عقب موندگی ما در مقایسه با کشوری مثل      Japan  چیه؟؟ 

و راه حلتون واسه رفع این مشکل چیه؟؟ 

 

ـگمشده ای دارم و خویشتن را در قفس محبوس می بینم و می

 خواهم از قفس به در ایم .سیمهای خار دار مانعند.من از دنیای

ظاهر فریب مادیات و همه انچه از خدا بازم میداردمتنفرم.

                                                                                       شهید محمد ابراهیم همت

سلام به همه دوستانم که بهترین سالهای زندگی ام را با انان طی کرده ام.

سلامی چو بوی خوش اشنایی.. .  .

راستی می دونید شهید همت کی بوده و چه لقبی رو بهش دادن؟؟